Klachten:
- vermoeidheid, elke dag 2 u moeten slapen overdag
- onverklaarbaar gewichtsverlies (10 kg op 3 maanden tijd)
- lage rugpijn vooral ‘s morgens
- niet kunnen slapen op zij (langs beide kanten) zonder pijnstillers
- moeite met eten en vertering, geen vette zaken kunnen eten, direct in slaap vallen na het eten
- drukpijn aan borstbeen en ribben
Deze klachten zijn allemaal redelijk vaag en onsamenhangend en ook niet zo gek voor een jonge werkende moeder binnen een gezin met 3 kinderen. Achteraf vallen deze klachten allemaal op hun plaats, maar in de zoektocht naar een juiste diagnose was dit zeker niet het geval. En bleken ook later nog niet helemaal in hun plaats te vallen.
doktersbezoeken en onderzoeken tot de”eerste” diagnose:
- sept – nov 2014: verscheidende bezoeken huisarts omwille van rugpijn, spierpijn, stress, ..
- nov 2014: volledig uitsluiten psychosomatische oorzaak
- 13/11/2014: bloedafname huisarts –> vermoeden galstenen op basis van slechte leverwaarden
- 19/11/2014: echo abdomen –> geen bevestiging galstenen, wel vlekkerige lever, kleine pancreas en grote milt
- 24/11/2014: 2de boedafname –> bevestiging slechte waarden en doorverwijzing specialist gastro enteroloog
- 3/12/2014: bezoek specialist –> eerste vermoeden lever auto immuunziekte nog te bevestigen met bloedonderzoek en MRI
- 4/12/2014: extra bloedonderzoek auto immuunziekte
- 8/12/2014: MRI abdomen
- 11/12/2014: bezoek specialist –> geen auto immuunziekte wel gezwellen in pancreas en lever + kleine botletsels, doorverwijzing oncoloog voor biopsie via endoscopie
- 18/12/2014: biopsie via endoscopie door gastro-entero- oncoloog
- 22/12/2014: bevestiging pancreaskanker met uitzaaiingen in lever op basis van onderzoeken, gesprek met psycholoog + doorverwijzing voor een aanvullende botscan voor bevestiging uitzaaiingen in botten
- 24/12/2014: botscan, bevestiging van uitzaaiingen overal in skelet uitgezonderd armen en benen met een zeer hoge concentratie op borstbeen en ribben
einddiagnose: levergemetasteerde adenocarcinoma van pancreaslichaam met botmetastases.
“Soms duurde het lang tussen de onderzoeken en dan is de knagende onzekerheid en dokter “google” je grootste vijand. Eens de bevestiging van ons “worst case scenario”, was er een soort van opluchting, nu weten we het tenminste zeker.” Dit schreef ik begin 2015. Ik kon toen niet weten dat die zekerheid niet helemaal terecht was. Maar, het blijft wel zo dat onzekerheid het moeilijkste is om te dragen.
vanuitdebuik 